Ritmische gehoorzaamheid, ook wel bekend als Dog Dancing, is een sport voor mensen die van honden en muziek houden.
Oberhythmia is een gechoreografeerde show met muziek, die de training en de vreugdevolle relatie van een hond-geleider-team illustreert. Als je de hond ziet bewegen op de muziek, zie je sierlijke en ingewikkelde manoeuvres uitgevoerd met precisie en kunstzinnigheid. Elke beweging wordt uitgevoerd door het subtiele gebruik van verbale aanwijzingen en lichaamstaal.
Deze sport is ook een uitstekende discipline om het exterieur en het gangwerk van de hond te illustreren. Het team van hond en geleider choreografeert hun optredens op uiteenlopende muziek en illustreert hun training en vreugdevolle relatie. Om meer te weten te komen over deze bijzondere sport, volgt hier een inleiding tot de oberimetrie, waarin we het hebben over de beoefening ervan en een korte geschiedenis van de sport.
Wat is Oberimony of Dog Dance?
Oberimetry is een moeilijke sport voor de deelnemers om uit te voeren, maar zeer vermakelijk voor het publiek om naar te kijken. Bij deze sport doen een hond en zijn eigenaar of geleider kunstjes. Deze trucs worden vervolgens beoordeeld op uitvoering, gratie en originaliteit van de routine. Aangenomen wordt dat de oberimetrie zijn oorsprong vindt in Canada, maar het is een populaire sport geworden in verschillende landen, waaronder Nederland en de Verenigde Staten.
Hoe wordt deze hondensport beoefend?
De oberimony is over het algemeen verdeeld in twee proeven die de geleider en de hond moeten uitvoeren. Het eerste onderdeel heet “hielen op muziek” of free heeling, waarbij de hond dicht bij de geleider moet blijven terwijl hij basishulppatronen uitvoert, zoals voorwaarts, achterwaarts of naar de zijkant van de geleider bewegen. De hond kan op elk ritme bewegen op de muziek. Bij de meeste oberiemwedstrijden moeten de deelnemers ten minste tweederde van de hele routine heeltrucs uitvoeren.
Het tweede onderdeel heet “muzikale freestyle” en houdt in dat de hond kunstjes doet op het ritme van het liedje of muziekstuk dat op het podium wordt gespeeld. Tijdens dit deel van de oefening mag de hond nog steeds hielmanoeuvres uitvoeren, maar hij mag ook vermakelijke kunstjes doen, zoals draaien, springen, ronddraaien of dansen terwijl hij op slechts twee poten loopt. De muzikale kür is meestal de laatste act van de routine, en eindigt vaak met de hond die op de rug of armen van de geleider springt.
De routine wordt beoordeeld op drie criteria:
- Precisie en teamprestaties,
- Inhoud en stroom,
- en muzikale interpretatie.
Nauwkeurigheid en teamprestaties worden beoordeeld op de manier waarop de hond zijn trucs uitvoert en op zijn coördinatie met zijn geleider. Inhoud en flow worden beoordeeld op de uniciteit van de trucs en de manier waarop ze samenvloeien tot een complete routine. De muzikale interpretatie wordt dan beoordeeld op hoe goed de trucs passen bij de stemming en het ritme van het gekozen lied. Elk van deze onderdelen heeft een maximumscore van tien punten, zodat de maximale totaalscore die aan de routine kan worden toegekend 30 punten bedraagt. Om de wedstrijden eerlijk te laten verlopen, worden de deelnemers ook ingedeeld naar vaardigheidsniveau, vandaar dat er bij de meeste toernooien meestal een beginners- en een gevorderdenklasse is.
Geschiedenis van Oberimetry
Hoewel de meeste mensen denken dat oberrhea in Canada is ontstaan, beweren sommigen dat het in 1989 in verschillende landen tegelijk is uitgevonden. Hondentrainers in de Verenigde Staten, Canada, Engeland en Nederland begonnen rond dezelfde tijd hun dieren te trainen in het volgen van muzikale en hulproutines. Voordat de ritmische gehoorzaamheid ontstond, trainden trainers honden om basisbewegingen uit te voeren zoals zit, blijf en af, maar toen de sport ontstond, werd de training van honden veel technischer en creatiever.
Oberimetry vertoont overeenkomsten met een andere obscure sport genaamd musical kur, waarbij de paarden en ruiter een ‘wedstrijddans’ uitvoeren. Muzikale kur wordt beschouwd als een geëvolueerde vorm van dressuur, een andere paardensport die minder creatieve en meer muzikale figuren gebruikt.
De allereerste oberimetriegroep was Musical Canine Sports International of Canada, opgericht in 1991. Rond dezelfde tijd of het jaar daarop begonnen er andere oberimetriegroepen te verschijnen in andere landen nadat de sport internationaal aan populariteit had gewonnen. Elk land begon vervolgens zijn eigen variaties van oberimetrie-routines te formuleren, waarbij de Verenigde Staten een van de eerste waren die kostuums gebruikten in toernooien. Het is interessant op te merken dat Engeland meer geïnteresseerd was in het aantrekken van het publiek met zijn bijna perfecte hakbewegingen dan met het kostuum dat de hond en zijn baas droegen.
Momenteel zijn er meer dan een dozijn oberimetrische wedstrijden in de wereld. Het Verenigd Koninkrijk doopte de sport om tot “Heelwork to Music”, en de sport werd uiteindelijk erkend door de Kennel Club, een prestigieuze organisatie die zich wereldwijd bezighoudt met hondenzaken. Hondendansen komt langzaam naar Frankrijk.
De vastgestelde regels verschillen vaak van wedstrijd tot wedstrijd, hoewel alle routines worden beoordeeld op basis van creativiteit en techniek. Deelnemers aan de beginnersklasse mogen hun hond aan de lijn houden, terwijl deelnemers aan de gevorderdenklasse dat niet mogen. De meeste deelnemers doen meestal mee aan de single categorie, waarbij er slechts één hond en één geleider op het podium staan. Er zijn echter ook andere categorieën waaraan kan worden deelgenomen, zoals de dubbele categorie (twee honden en twee geleiders) of de categorie “team” (drie of meer honden en een gelijk aantal geleiders).
Om te besluiten over de ritmische gehoorzaamheid of hondendans
Het doel van oberimetry is de hond op zijn best te presenteren op een creatieve en artistieke manier. Een oberritmische presentatie gaat altijd gepaard met muziek die gekozen is volgens het ritme van de hond. De oberimonie moet, met passende muziek, de gratie, schoonheid en intelligentie van de hond demonstreren in harmonie met de meester. De presentatie moet het atletische vermogen, de aandacht, de souplesse en de training van de hond laten zien. De bewegingen van de geleider moeten die van de hond aanvullen en versterken. Teamwerk is essentieel. De hond moet altijd met eer en respect worden behandeld.
Combineer discipline gebaseerd op wederzijds respect en teamwork, met creativiteit en artisticiteit, en ervaar de magie van Dog Dancing. Het is een uitstekende manier om de bouw en beweging van de hond te illustreren. Het bereik, de energie en de schoonheid van een atletische, getrainde hond die beweegt op de muziek is adembenemend.